Winkeldisplays - Psychologie van het winkelen

Er lijken twee soorten psychologie te worden toegepast op het interieurontwerp van winkels: de ene is opzettelijk, de andere onopzettelijk. De winkelier wil zijn winkel zo aankleden en verlichten dat hij zijn doelgroep aantrekt. Dit kunnen jonge en modebewuste klanten, plattelandsbewoners of senioren zijn. Maar door de klanten op deze manier te targeten, schrikt hij ook de andere kant van de winkelende doelgroep af, of stoot hij ze af. Dit is natuurlijk zijn eigen beslissing. Hij verwacht dat hij zijn klanten en winst uitsluitend haalt uit de klanten die hij wil aantrekken, en loopt daarmee potentiële klanten mis die buiten zijn bereik vallen. Geen enkele winkelier zal klanten fysiek bij de deur wegsturen, maar gezien de manier waarop hij het interieur van zijn winkel ontwerpt, kan hij dat net zo goed doen.

De meesten van ons gaan winkelen met de wetenschap welke winkels we leuk vinden en welke we niet leuk vinden en die we zullen mijden. In hoeverre is deze beslissing al voor ons genomen, omdat we deel uitmaken van een subliminaal filtersysteem?

Als oudere klant zijn er zeker winkels die ik als 'No Go' beschouw, waar je je geïntimideerd kunt voelen door de indruk dat 'je te oud bent om hier te zijn'. De saaie verlichting en de zware muziek zijn zeker een goede afschrikking. Je zou kunnen denken dat we in een wereld leven zoals die in de film 'Logan's Run' wordt afgebeeld - waar alle burgers boven een bepaalde leeftijd worden weggejaagd.

Een voorbeeld hiervan is een winkelketen die jonge mode verkoopt. Het interieur is meestal donker, met spotlights die de belangrijkste etalages aanwijzen en felle kleurenschema's die passen bij de kleuren van de winkel. En dat alles begeleid door de nieuwste Garage- of hiphopmuziek die luid door de winkel klinkt. Wat zou de impact op hun imago zijn als er een senior binnenkomt! Maar stel dat die senior jong van geest is en advies wil inwinnen bij de winkel en voor zijn jonge nichtje, neefje of kleinkind iets moderns wil kopen, in plaats van de oude gebreide truien die we als kind altijd kregen?

Beïnvloedt een winkel die bepaalde groepen mensen effectief filtert, de toekomst van hun bedrijf? In het bovenstaande voorbeeld: volgens de media neemt het aantal jongeren in het Verenigd Koninkrijk af en zal het aantal senioren de komende jaren naar verwachting toenemen. Zal de jonge modewinkel op een gegeven moment van koers moeten veranderen en zijn assortiment moeten uitbreiden om een ​​bredere doelgroep aan te trekken? Zullen deze jonge modekopers, naarmate ze ouder worden, 'hun winkel' verlaten en naar andere, meer traditionele winkels gaan, of blijven ze bij 'hun merk' en verwachten ze dat de winkel oudere collecties zal aanbieden?