Απαιτήσεις για τις Αίθουσες Εκθέσεων Μουσείων και Βελτίωση της Άνεσης των Επισκεπτών

Το κύριο καθήκον κατά τον σχεδιασμό εκθεσιακών αιθουσών μουσείων είναι να καθοριστεί ο αριθμός των εκθεμάτων που είναι διαθέσιμα για τους επισκέπτες και ο απαιτούμενος χώρος. Επιπλέον, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα της έκθεσης και ο μελλοντικός χώρος δραστηριοτήτων που απομένει για τους επισκέπτες. Ας εμβαθύνουμε στις απαιτήσεις για τις εκθεσιακές αίθουσες των μουσείων και στους τρόπους βελτίωσης της άνεσης των επισκεπτών.

Καταρχάς, πρέπει να κατανοήσουμε την αποδεκτή απόσταση μεταξύ του εκθεσιακού χώρου και του χώρου δραστηριοτήτων για τους επισκέπτες και αν οι εκθεσιακοί χώροι είναι εύκολα διακριτοί. Ο σχεδιασμός των εκθεσιακών χώρων των μουσείων θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τις ψυχολογικές ανάγκες των επισκεπτών. Ειδικά στα μουσεία κήπου, οι επισκέπτες μπορεί να χρειαστεί να περπατήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα από την είσοδό τους στους χώρους του μουσείου για να φτάσουν στους εκθεσιακούς χώρους που σκοπεύουν να δουν, μερικές φορές σε περίπου 40 λεπτά. Λόγω της περιορισμένης ενέργειάς τους για δραστηριότητες, οι επισκέπτες μπορεί να περάσουν περισσότερο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους παρά να δουν τα εκθέματα, με αποτέλεσμα την απώλεια ενδιαφέροντος. Εάν οι εκθεσιακοί χώροι είναι πολύ διασκορπισμένοι, οι επισκέπτες μπορεί επίσης να εγκαταλείψουν ορισμένες περιοχές. Οι σχετικά συγκεντρωμένοι και εύκολα εντοπίσιμοι εκθεσιακοί χώροι προτιμώνται από τους επισκέπτες. Από την άλλη πλευρά, τα μουσεία που μοιάζουν με λαβύρινθο απαιτούν σημαντική προσπάθεια για την καθοδήγηση των επισκεπτών. Ως εκ τούτου, τα μουσεία θα πρέπει να βελτιστοποιήσουν τη διάταξη των εκθεσιακών χώρων για να βελτιώσουν τις εμπειρίες των επισκεπτών.

Δεύτερον, οι αίθουσες εκθέσεων πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις ασφαλείας του μουσείου. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να ελαχιστοποιεί την παρουσία απότομων σκαλοπατιών και στενών διαδρόμων. Όταν οι επισκέπτες εισέρχονται σε ένα άγνωστο περιβάλλον, η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στην πλοήγηση σε πολύπλοκες πινακίδες και περίπλοκες σκάλες. Η ενέργειά τους θα πρέπει να αξιοποιείται καλύτερα στην ήσυχη παρατήρηση έργων τέχνης μέσα στις αίθουσες εκθέσεων, αντί να ασχολούνται με την εύρεση του προσανατολισμού τους. Από την άποψη της ασφάλειας των επισκεπτών, είναι απαραίτητο να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι για την ασφάλεια που προκαλούν οι σκάλες ή οι ανελκυστήρες. Επιπλέον, όλος ο εξοπλισμός ασφαλείας, φωτισμού και κλιματισμού στις αίθουσες εκθέσεων του μουσείου πρέπει να συμμορφώνεται με τα πρότυπα ασφαλείας του μουσείου. Αυτό περιλαμβάνει την παροχή καθορισμένων εξόδων και διαδρομών εκκένωσης σε περίπτωση πυρκαγιάς, όπως ορίζεται από τους εθνικούς κανονισμούς. Καμία έκθεση δεν έχει το δικαίωμα να θέσει σε κίνδυνο αυτές τις βασικές εγκαταστάσεις και πινακίδες. Τα ηλεκτρικά συστήματα εντός των αιθουσών εκθέσεων πρέπει να είναι εξειδικευμένα, δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια, και επίσης να συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές φωτισμού και τις επαγγελματικές απαιτήσεις του μουσείου. Αυτό δεν είναι απλώς ένα τεχνικό ζήτημα, αλλά ένα ζήτημα που αφορά την ασφάλεια των επισκεπτών. Ορισμένα μουσεία έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα όπως βλάβες στο σύστημα φωτισμού και εκρήξεις φωτός, που θέτουν σε κίνδυνο τους επισκέπτες και τα αντικείμενα. Σύμφωνα με τις απαιτήσεις που περιγράφονται στο βιομηχανικό πρότυπο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, JGJ66-201X "Κώδικας Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού Μουσείων", το περιβάλλον των εκθεσιακών αιθουσών είναι ιδιαίτερα κρίσιμο κατά τη διάρκεια της μέγιστης πυκνότητας επισκεπτών. Είναι σημαντικό να περιορίζεται ο αριθμός των επισκεπτών ανά τετραγωνικό μέτρο εκθεσιακού χώρου όταν καθίσταται δύσκολη η μετακίνηση των επισκεπτών, η διατήρηση της τάξης και όταν τα επίπεδα θερμοκρασίας και υγρασίας αυξάνονται, εμποδίζοντας την ορατότητα του προσωπικού ασφαλείας.

Τέλος, οι αρχιτέκτονες πρέπει να λαμβάνουν υπόψη επαγγελματικά ζητήματα κατά τον σχεδιασμό των εκθεσιακών χώρων των μουσείων. Για παράδειγμα, πώς θα μεταφέρονται οι εγκαταστάσεις κατά την κατασκευή των εκθέσεων από το εξωτερικό του χώρου και τα περάσματα για την παράδοση των πάνελ προβολής και του εξοπλισμού. Αυτά τα μονοπάτια θα πρέπει να είναι ασφαλή και βολικά, χωρίς να τέμνονται με χώρους επισκεπτών. Δεν πρέπει να τέμνονται με χώρους γραφείων προσωπικού ή να συγχέονται με χώρους αποθήκευσης αντικειμένων. Αυτά τα περάσματα πρέπει να συνδέονται με τις περιφερειακές περιοχές του μουσείου, διευκολύνοντας τη μεταφορά των προθηκών του μουσείου στις αίθουσες εκθέσεων. Επιπλέον, θα πρέπει να διαθέτουν ειδικούς ανελκυστήρες που δεν τέμνονται με ανελκυστήρες γραφείων ή χρήσης αντικειμένων. Οι διαδικασίες διάταξης και απομάκρυνσης των εκθέσεων του μουσείου θα πρέπει να είναι αόρατες στους επισκέπτες. Η μεταφορά των προθηκών του μουσείου ενέχει επίσης ορισμένους κινδύνους, ειδικά για μεγάλες εγκαταστάσεις, όπως τα ντουλάπια τοίχου του μουσείου. Η εμφάνιση περιττών ατυχημάτων λόγω των τέμνων χώρων επισκεπτών αντανακλά μια ανεύθυνη στάση απέναντι στους επισκέπτες και εγείρει αμφιβολίες για τα επαγγελματικά πρότυπα του μουσείου. Εάν ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός δεν διαθέτει σωστό σχεδιασμό, μπορεί να οδηγήσει σε ταλαιπωρίες ή κινδύνους κατά την υλοποίηση των εκθέσεων του μουσείου.