Wymagania dotyczące sal wystawowych muzeów i zwiększenia komfortu zwiedzających

Podstawowym zadaniem przy planowaniu sal wystawowych w muzeum jest określenie liczby eksponatów dostępnych dla zwiedzających oraz wymaganej przestrzeni. Dodatkowo należy uwzględnić gęstość ekspozycji i przyszłą przestrzeń do aktywności dla zwiedzających. Przyjrzyjmy się bliżej wymaganiom stawianym salom wystawowym w muzeum i sposobom poprawy komfortu zwiedzających.

Po pierwsze, musimy zrozumieć, jaka jest akceptowalna odległość między miejscem wystawy a strefą aktywności dla zwiedzających oraz czy strefy wystawowe są łatwo rozpoznawalne. Projekt przestrzeni wystawowych w muzeum powinien być zgodny z psychologicznymi potrzebami zwiedzających. Szczególnie w muzeach ogrodniczych, zwiedzający mogą być zmuszeni do długiego marszu od wejścia na teren muzeum, aby dotrzeć do planowanych stref wystawowych, zajmując czasami około 40 minut. Z uwagi na ograniczoną energię na aktywność, zwiedzający mogą spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu niż na oglądaniu eksponatów, co prowadzi do utraty zainteresowania. Zbytnie rozproszenie sal wystawowych może również prowadzić do rezygnacji z niektórych obszarów. Zwiedzający preferują stosunkowo skoncentrowane i łatwe do zlokalizowania sale wystawowe. Z drugiej strony, muzea przypominające labirynty wymagają znacznego wysiłku, aby pokierować zwiedzającymi. Dlatego muzea powinny zoptymalizować układ przestrzeni wystawowych, aby ulepszyć wrażenia zwiedzających.

Po drugie, sale wystawowe muszą spełniać wymogi bezpieczeństwa muzeum. Projekt powinien minimalizować obecność stromych schodów i wąskich przejść. Zwiedzający, wchodząc do nieznanego otoczenia, napotykają największą trudność w poruszaniu się po skomplikowanych oznakowaniach i krętych klatkach schodowych. Energię zwiedzających należy najlepiej spożytkować na ciche obserwowanie dzieł sztuki w salach wystawowych, zamiast na szukaniu drogi. Z perspektywy bezpieczeństwa zwiedzających kluczowe jest zminimalizowanie zagrożeń stwarzanych przez schody i windy. Ponadto wszystkie urządzenia zabezpieczające, oświetleniowe i klimatyzacyjne w salach wystawowych muzeum muszą być zgodne z normami bezpieczeństwa obowiązującymi w muzeum. Obejmuje to zapewnienie wyznaczonych wyjść i dróg ewakuacyjnych, zgodnie z przepisami krajowymi. Żadna wystawa nie ma prawa naruszać tych niezbędnych instalacji i oznakowania. Systemy elektryczne w salach wystawowych muszą być specjalistyczne, priorytetowo traktować bezpieczeństwo, a także spełniać wymagania dotyczące oświetlenia i wymagania techniczne muzeum. Nie jest to jedynie kwestia techniczna, ale kwestia dotycząca bezpieczeństwa zwiedzających. W niektórych muzeach wystąpiły problemy, takie jak awarie systemów oświetleniowych i eksplozje lamp, stanowiące zagrożenie dla zwiedzających i artefaktów. Zgodnie z wymogami określonymi w normie branżowej Chińskiej Republiki Ludowej, JGJ66-201X „Kodeks projektowania architektonicznego muzeów”, środowisko hal wystawowych jest szczególnie istotne w okresach szczytowego natężenia ruchu zwiedzających. Ważne jest, aby ograniczyć liczbę zwiedzających przypadającą na metr kwadratowy powierzchni wystawienniczej, gdy zwiedzający mają trudności z poruszaniem się i utrzymaniem porządku, a temperatura i wilgotność powietrza rosną, utrudniając widoczność pracownikom ochrony.

Wreszcie, architekci muszą uwzględnić kwestie zawodowe przy projektowaniu przestrzeni wystawowych muzeum. Na przykład, sposób transportu instalacji podczas budowy wystawy z zewnątrz oraz korytarze do transportu paneli ekspozycyjnych i sprzętu. Ścieżki te powinny być bezpieczne i wygodne, nie przecinając się z przestrzeniami dla zwiedzających. Nie powinny one krzyżować się z pomieszczeniami biurowymi ani mylić z miejscami przechowywania artefaktów. Przejścia te muszą łączyć się z obszarami peryferyjnymi muzeum, ułatwiając transport gablot muzealnych do sal wystawowych. Ponadto powinny one posiadać dedykowane windy, które nie przecinają się z windami biurowymi ani windami do przechowywania artefaktów. Procesy aranżacji i demontażu ekspozycji muzealnej powinny być niewidoczne dla zwiedzających. Transport gablot muzealnych wiąże się również z pewnym ryzykiem, zwłaszcza w przypadku dużych instalacji, takich jak muzealne gabloty ścienne. Występowanie niepotrzebnych wypadków spowodowanych przecinaniem się przestrzeni dla zwiedzających świadczy o nieodpowiedzialnym podejściu do zwiedzających i podważa standardy zawodowe muzeum. Brak odpowiedniego planowania w projekcie architektonicznym może prowadzić do niedogodności lub zagrożeń podczas realizacji wystaw muzealnych.