Μέθοδοι και βήματα για την προστασία της κληρονομιάς από χαρτί

Το χαρτί είναι ο σημαντικός φορέας στην καταγραφή και διάδοση του πολιτισμού. Σε μια περίοδο που δεν έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία, η ιστορία γίνεται μέσω του χαρτιού. Ως χώρα με χιλιάδες χρόνια ιστορίας, η χώρα μας εξακολουθεί να έχει μεγάλο αριθμό χαρτικών πολιτιστικών αποθεμάτων. Είτε πρόκειται για σημαντικά ιστορικά και πολιτιστικά υλικά της χώρας μας, είτε για έργα τέχνης με μεγάλη διακοσμητική αξία, όπως η καλλιγραφία και η ζωγραφική, όλα αποτελούν μέρος του εθνικού πνευματικού μας πολιτισμού. Ένα σημάδι θεμελίωσης και σοφίας. Ωστόσο, το χαρτί είναι εύκολο να φθαρεί, το πώς να το προστατεύσουμε και να παρατείνουμε τη ζωή του είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Παράγοντες που καταστρέφουν το χαρτί

Πριν προστατεύσουμε την χάρτινη κληρονομιά, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε ποιοι παράγοντες την απειλούν, προκειμένου να ορίσουμε τη σωστή θεραπεία. Ακολουθούν μερικοί από τους κύριους παράγοντες που μπορούν να βλάψουν την χάρτινη κληρονομιά:

1. Ζημιές από έντομα. Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη και αναπόφευκτη μάστιγα που βλάπτει την κληρονομιά του χαρτιού. Εκτός από το ότι τρέφονται με το ίδιο το χαρτί, τα παράσιτα γεννούν αυγά στο χαρτί και τα νεοσσοί μασούν το χαρτί, καταστρέφοντάς το περαιτέρω. Ορισμένα παράσιτα εκκρίνουν επίσης χρωματιστή βρωμιά και τα κουφάρια τους μπορούν να αποτελέσουν πηγή θρεπτικών συστατικών για ορισμένα βακτήρια, καθιστώντας τη διατήρηση των χάρτινων αντικειμένων ακόμη πιο δύσκολη.

2. Βλάβη από μούχλα. Το κύριο συστατικό του χαρτιού είναι η κυτταρίνη, καθώς και μια μικρή ποσότητα λιγνίνης, ημικυτταρίνης κ.λπ., και τα χάρτινα λείψανα που επισκευάζονται με κόλλα περιέχουν επίσης άμυλο. Όλα αυτά τα οργανικά υλικά μπορούν να γίνουν πηγή θρεπτικών συστατικών για τα βακτήρια. Αυτό τους επιτρέπει να επιβιώνουν και να πολλαπλασιάζονται στο χαρτί, δημιουργώντας έτσι βλάβες από μούχλα. Επιπλέον, υπάρχουν μαύρη μούχλα, πενικίλλιο, ασπέργιλλος και σποροφόροι που έχουν καταστροφική επίδραση στα χάρτινα πολιτιστικά λείψανα.

3. Ζημιές από φυσικές καταστροφές.

(1) Η θερμοκρασία των κινδύνων, όπως δείχνει μια έρευνα, στην περιοχή από 38 ℃ έως 98 ℃, όταν αυξάνεται στους 10 ℃, η ταχύτητα γήρανσης του χαρτιού αυξάνεται κατά 1,8 φορές.

(2) Οι κίνδυνοι της υγρασίας, όταν το χαρτί είναι πολύ υγρό ή στεγνό, θα επηρεάσουν τη μηχανική αντοχή και την ανθεκτικότητα του χαρτιού. Το υγρό περιβάλλον θα επιταχύνει τη γήρανση του χαρτιού και η υπερβολική υγρασία θα προωθήσει την ανάπτυξη διαφόρων τύπων επιβλαβών οργανισμών.

(3) Το φως της ζημιάς, η υπεριώδης ακτινοβολία στα ίχνη χαρτιού της δομής των ινών είναι αρκετά μεγάλη, μπορεί να κάνει το χαρτί στον κλάδο της κυτταρίνης να σπάσει τους δεσμούς, την αντίδραση φωτοοξείδωσης και την αντίδραση φωτοαποικοδόμησης, την ένταση της παρακμής και τελικά να βλάψει τα ίχνη χαρτιού.

(4) Οι κίνδυνοι από επιβλαβή αέρια, βιομηχανικά όξινα αέρια και διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, διοξείδιο του αζώτου κ.λπ., εάν απορροφηθούν από το υγρό χαρτί, θα προκαλέσουν χημικές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα την υδρόλυση και την οξείδωση των ινών χαρτιού, επιταχύνοντας την καταστροφή του χαρτιού.

Μέθοδοι προστασίας της χάρτινης κληρονομιάς

1. Απομάκρυνση εντόμων

(1) φυσική μέθοδος. Οι συνήθως χρησιμοποιούμενες φυσικές μέθοδοι είναι η χαμηλή θερμοκρασία και η υψηλή θερμοκρασία με εντομοκτόνο, που είναι ο έλεγχος του περιβάλλοντος σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θερμοκρασία για ένα χρονικό διάστημα, προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός της θανάτωσης των εντόμων. Το εύρος θερμοκρασίας είναι 40°C έως 45°C ή -10°C έως 8°C. Επιπλέον, τα παράσιτα μπορούν να θανατωθούν μειώνοντας την περιεκτικότητα σε οξυγόνο του περιβάλλοντος, γεμίζοντας το περιβάλλον με μια ορισμένη ποσότητα αδρανούς αερίου ή προσθέτοντας ένα απαερωτικό για να μειωθεί η περιεκτικότητα σε οξυγόνο, το οποίο θα προκαλέσει ασφυξία στα παράσιτα μετά από ένα χρονικό διάστημα.

(2) Χημικές μέθοδοι. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι ο υποκαπνισμός. Σημαίνει ότι σε κλειστές συνθήκες, η χρήση χημικών υποκαπνιστικών ουσιών διεισδύει στο σώμα του παρασίτου σε κατάσταση δηλητηριωδών αερίων, με αποτέλεσμα τη δηλητηρίαση και τον θάνατό του.

2. Αφαίρεση μούχλας

(1) Αποστείρωση. Η μούχλα αποτελεί θανάσιμη απειλή για τα χάρτινα αντικείμενα και η αποστείρωση, η οποία αφορά την απομάκρυνση παρασίτων, διαιρείται επίσης σε φυσικές και χημικές μεθόδους. Οι φυσικές μέθοδοι είναι η κρυογονική μέθοδος κατάψυξης, η μέθοδος ανοξίας, η μέθοδος ακτινοβολίας μικροκυμάτων και η μέθοδος ακτινοβολίας ακτίνων-ρ. Ωστόσο, έχουν το μειονέκτημα ότι είναι πιο τεχνικές, δαπανηρές και δύσκολες στην εφαρμογή τους στην πράξη. Οι χημικές μέθοδοι είναι η μέθοδος υποκαπνισμού, η οποία χρησιμοποιείται συχνότερα με τη μέθοδο υποκαπνισμού φορμαλδεΰδης, η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι είναι φθηνότερη, ασφαλέστερη στη χρήση σε θερμοκρασία δωματίου, οι απαιτήσεις εξοπλισμού δεν είναι υψηλές και η χρήση περιβαλλοντικών συνθηκών είναι επίσης ευκολότερη στην επίτευξη (θερμοκρασία 20 ℃ ή περισσότερο, σχετική υγρασία 70 ℃ ή περισσότερο).

(2) Για την αφαίρεση μούχλας. Διαθέσιμο διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου 0,5%, με μια βούρτσα επικαλυμμένο σε λεκέδες μούχλας, για να γίνει διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου από κόκκινο σε γαλαζοπράσινο, περίπου 15 λεπτά, και στη συνέχεια επικαλυμμένο με διάλυμα οξαλικού οξέος 2%, έτσι ώστε τα μέρη που είναι επικαλυμμένα με υπερμαγγανικό κάλιο από το γαλαζοπράσινο να αλλάξουν σταδιακά σε λευκό. Όταν το χρώμα του τσαγιού ξεθωριάσει, ξεπλύνετε αμέσως με νερό για να ξεπλύνετε τα υπολείμματα χημικών ουσιών για να αποφύγετε ζημιά στα υπολείμματα χαρτιού.

3. Δημιουργήστε ένα καλό περιβάλλον συλλογής

(1) Ελέγξτε τη θερμοκρασία και την υγρασία. Οι απαιτήσεις θερμοκρασίας και υγρασίας του χώρου φύλαξης χάρτινων πολιτιστικών κειμηλίων: κατά τη διάρκεια του χειμώνα, διατηρήστε την εσωτερική θερμοκρασία στους 12 ℃ ~ 18 ℃, όχι περισσότερο από 25 ℃ το καλοκαίρι. Η σχετική υγρασία διατηρείται στους 50 ℃ ~ 65 ℃. Η αλλαγή θερμοκρασίας ανά 24 ώρες δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 2 ℃ ~ 5 ℃, η αλλαγή υγρασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 3 ℃ ~ 5 ℃.

(2) Αντι-φως. Το υπεριώδες φως έχει μεγάλη καταστροφική επίδραση στο χαρτί, επομένως η αποθήκη στην εξόρυξη για την εξάλειψη του υπεριώδους φωτός σε διάφορες πηγές φωτός ή η χρήση επαγγελματικού εξοπλισμού φωτισμού χωρίς υπεριώδη ακτινοβολία.

(3) Αερισμός. Η αποθήκη θα πρέπει να διαθέτει καλό σύστημα εξαερισμού, ώστε να μειώνονται οι βλαβερές συνέπειες των επιβλαβών αερίων στα χάρτινα κειμήλια.