Metody i kroki mające na celu ochronę dziedzictwa papierniczego

Papier jest ważnym nośnikiem w dokumentowaniu i rozpowszechnianiu kultury. W czasach, gdy technologia nie jest jeszcze rozwinięta, historia jest utrwalana właśnie poprzez papier. Jako kraj z tysiącletnią historią, nasz kraj wciąż posiada liczne papierowe dobra kultury. Niezależnie od tego, czy są to ważne materiały historyczne i kulturowe naszego kraju, czy dzieła sztuki o dużej wartości zdobniczej, takie jak kaligrafia i malarstwo, wszystkie one są częścią naszej narodowej kultury duchowej. Są znakiem fundamentu i mądrości. Jednak papier łatwo ulega uszkodzeniu, a jego ochrona i przedłużenie żywotności to problem, z którym musimy się zmierzyć.

Czynniki uszkadzające papier

Zanim zaczniemy chronić dziedzictwo papiernicze, musimy najpierw zrozumieć, jakie czynniki stanowią dla niego zagrożenie, aby móc zalecić właściwe środki zaradcze. Poniżej przedstawiono niektóre z głównych czynników, które mogą zaszkodzić dziedzictwu papierniczemu:

1. Uszkodzenia spowodowane przez owady. To najczęstsza i nieunikniona plaga niszcząca dziedzictwo papiernicze. Oprócz żerowania na samym papierze, szkodniki składają na nim jaja, a ich pisklęta żują go, dodatkowo go uszkadzając. Niektóre szkodniki wydalają również kolorową ziemię, a ich szczątki mogą być źródłem składników odżywczych dla niektórych bakterii, co dodatkowo utrudnia konserwację papierowych artefaktów.

2. Uszkodzenia spowodowane pleśnią. Głównym składnikiem papieru jest celuloza, a także niewielka ilość ligniny, hemicelulozy itp., a relikty papieru naprawiane klejem zawierają również skrobię. Wszystkie te materiały organiczne mogą stać się źródłem składników odżywczych dla bakterii. Pozwala im to przetrwać i namnażać się na papierze, powodując uszkodzenia spowodowane pleśnią. Ponadto, istnieją również czarne pleśnie, grzyby z rodzaju Penicillium, Aspergillus i sporofory, które mają destrukcyjny wpływ na papierowe relikty kulturowe.

3.Szkody spowodowane klęskami żywiołowymi.

(1) Temperatura zagrożeń. Badania pokazują, że w zakresie od 38 ℃ do 98 ℃, po wzroście o 10 ℃, szybkość starzenia się papieru wzrasta 1,8-krotnie.

(2) Zagrożenia związane z wilgocią – zbyt wilgotny lub zbyt suchy papier wpływa na jego wytrzymałość mechaniczną i trwałość. Wilgotne środowisko przyspiesza starzenie się papieru, a zbyt duża wilgotność sprzyja rozwojowi różnych rodzajów szkodliwych organizmów.

(3) Uszkodzenia spowodowane światłem ultrafioletowym na resztkach papieru o strukturze włókien są dość duże, mogą powodować zerwanie wiązań celulozowych w gałęziach papieru, reakcję fotooksydacji i fotodegradacji, osłabienie struktury i ostatecznie uszkodzenie resztek papieru.

(4) Zagrożenia związane ze szkodliwymi gazami, kwaśnymi gazami przemysłowymi oraz dwutlenkiem węgla, dwutlenkiem siarki, dwutlenkiem azotu itp., jeśli zostaną wchłonięte przez mokry papier, wywołają reakcje chemiczne, w wyniku których włókna papieru ulegną hydrolizie i utlenianiu, co przyspieszy niszczenie papieru.

Metody ochrony dziedzictwa papierniczego

1. Usuwanie owadów

(1) Metoda fizyczna. Powszechnie stosowane metody fizyczne to niskotemperaturowa i wysokotemperaturowa metoda insektycydowa, która polega na utrzymywaniu środowiska w wyższej lub niższej temperaturze przez określony czas, w celu osiągnięcia celu, jakim jest zabicie owadów. Zakres temperatur wynosi od 40°C do 45°C lub od -10°C do 8°C. Ponadto szkodniki można zabijać, zmniejszając zawartość tlenu w środowisku poprzez wypełnienie go odpowiednią ilością gazu obojętnego lub poprzez dodanie środka odpowietrzającego w celu zmniejszenia zawartości tlenu, co po pewnym czasie spowoduje uduszenie szkodników.

(2) Metody chemiczne. Najczęściej stosowaną metodą jest fumigacja. Polega ona na wnikaniu w ciało szkodnika w stanie gazowym za pomocą chemicznych środków fumigacyjnych, w warunkach zamkniętych, w celu jego zatrucia i śmierci.

2. Usuwanie pleśni

(1) Sterylizacja. Pleśń stanowi śmiertelne zagrożenie dla artefaktów papierowych, a także zwalcza szkodniki. Sterylizację można podzielić na metody fizyczne i chemiczne. Metody fizyczne to mrożenie kriogeniczne, metoda anoksji, metoda promieniowania mikrofalowego i metoda napromieniowania promieniami rentgenowskimi. Mają one jednak tę wadę, że są bardziej techniczne, kosztowne i trudne do wdrożenia w praktyce. Metody chemiczne to fumigacja, a częściej stosowana jest metoda fumigacji formaldehydem. Jej zaletą jest tania, bezpieczna w użyciu w temperaturze pokojowej, niskie wymagania sprzętowe oraz łatwiejsze do osiągnięcia warunki środowiskowe (temperatura 20°C lub wyższa, wilgotność względna 70°C lub wyższa).

(2) Aby usunąć plamy pleśni. Dostępny jest 0,5% roztwór nadmanganianu potasu, który należy nanieść pędzlem na plamy pleśni, aby roztwór nadmanganianu potasu zmienił kolor z czerwonego na turkusowy, na około 15 minut, a następnie pokryty 2% roztworem kwasu szczawiowego, tak aby części pokryte nadmanganianem potasu z turkusowego stopniowo zmieniły kolor na biały. Gdy kolor herbaty zblaknie, należy natychmiast spłukać wodą, aby zmyć pozostałości chemikaliów i uniknąć uszkodzenia papierowych reliktów.

3. Stwórz dobre środowisko do gromadzenia zbiorów

(1) Kontroluj temperaturę i wilgotność. Wymagania dotyczące temperatury i wilgotności w repozytorium papierowych zabytków kultury: zimą w pomieszczeniach zamkniętych utrzymywać temperaturę od 12°C do 18°C, latem nie więcej niż 25°C; wilgotność względna utrzymywać na poziomie 50°C do 65°C. 24-godzinna zmiana temperatury nie powinna przekraczać 2°C do 5°C, a zmiana wilgotności nie powinna przekraczać 3°C do 5°C.

(2) Anty-światło. Promieniowanie ultrafioletowe ma bardzo destrukcyjny wpływ na papier, dlatego w kopalniach stosuje się różne źródła światła, aby wyeliminować promieniowanie ultrafioletowe, lub stosuje się profesjonalny sprzęt oświetleniowy bez promieniowania ultrafioletowego.

(3) Wentylacja. Magazyn powinien mieć dobry system wentylacji w celu ograniczenia szkodliwego wpływu szkodliwych gazów na relikwie papierowe.