Muzeum prezentuje nowatorstwo i przełomowość obrazu artystycznego

Innowacja i przełom są kluczem do przetrwania i rozwoju muzeum, a stopień innowacyjności i akceptacji idei przez ludzi decyduje o efekcie i sukcesie całej ekspozycji muzealnej. Jeśli muzeum chce zatrzymać publiczność i przyciągnąć jej uwagę, musi stale wprowadzać innowacje, aby zaspokoić jej estetyczne i poznawcze potrzeby. Muzea muszą dotrzymywać kroku „The Times” w zakresie ekspozycji i wystaw, porzucać przestarzałe koncepcje, które nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom odbiorców, przełamywać tradycyjny model wystawienniczy, wykorzystywać organiczne połączenie świateł, kolorów, kształtów i eksponatów kulturowych, a także stosować kolorowe środki wystawiennicze i wielopoziomową treść. Stworzyć „piękną” przestrzeń i atmosferę, która przyciąga ludzi i zaspokaja potrzeby różnych grup odbiorców.

1. Podczas wystawy należy zapewnić spójność przestrzeni wystawienniczej i eksponatów. Muzeum, aranżując wystawę, musi zwrócić uwagę na harmonię i spójność przestrzeni wystawienniczej i eksponatów, a ich rozmieszczenie powinno zapewniać rozsądne poczucie przestrzeni, a nie przypadkowe dekoracje, które jedynie obniżą walory wystawy. Eksponaty muszą być widoczne dla publiczności, a ich gęstość i wysokość powinny być rozsądne, aby uniknąć efektu estetycznego i zapewnić harmonię i spójność przestrzeni oraz eksponatów.

2. Projekt oświetlenia musi być skoordynowany z kolorystyką eksponatów. W projektowaniu wystaw muzealnych niezwykle istotna jest koordynacja kolorystyczna oświetlenia i eksponatów. Jeśli różnica w świetle i kolorze nie zostanie odpowiednio wykorzystana, łatwo może to negatywnie wpłynąć na odbiór wystawy. Oświetlenie może nie tylko pozwolić widzom lepiej przyjrzeć się eksponatom, ale co ważniejsze, uwypuklić oddziaływanie sztuki, zapewnić lepsze efekty wizualne i dać odbiorcom wrażenie wizualne. Niektóre zabytki kultury, które wyglądają bardzo powierzchownie, w połączeniu z dobrym oświetleniem, dają widzom poczucie dużej odmienności.

3. Dąż do poprawy faktury samych eksponatów. Muzeum, projektując wystawę, może zastosować różne techniki scenografii, w zależności od cech i materiałów eksponatów, aby lepiej podkreślić ich fakturę. Projektant musi starannie rozważyć i przemyśleć, jaki materiał wybrać, jaki rodzaj folii wybrać, aby eksponaty prezentowały się jak najlepiej. Nie chodzi o to, aby droższy materiał zapewnił lepszy efekt, ale o to, aby wybrać odpowiedni, który lepiej odda kulturowe konotacje i artystyczny sens eksponatów. Najlepiej jest poprawić ogólną atmosferę i efekt wystawy. W wyborze gabloty lub oświetlenia należy zadbać o skoordynowanie kolorów, aby widzowie czuli się pięknie. Zamiast oślepiać wzrok, różnorodne kolory pozwalają ludziom na olśniewające doznania, a tym samym tracą z oczu pierwotny zamysł wystawy. Należy pamiętać, że wystawa muzealna to nie Disneyland.

4. Na wystawie należy zwrócić uwagę na harmonię wrażenia ilościowego. Ze względu na różnice w kolorze, fakturze i jasności samych eksponatów, ogólne wrażenie jest również inne. Na tej samej wystawie to wrażenie ilościowe musi być rozsądnie kontrolowane, aby osiągnąć harmonię wrażenia ilościowego, podkreślając punkt ciężkości i pozostawiając głębokie wrażenie. Rozmiar, kolor oraz światłocień muszą być harmonijne i rozsądne. Mogą one odzwierciedlać artystyczną atmosferę wystawy i bardziej przyciągać publiczność.

5. W projektowaniu wystawy należy zwrócić uwagę na równowagę i symetrię między eksponatami. Wybór metody aranżacji jest również niezwykle istotny. Zastosowanie metody symetrii daje stosunkowo silne poczucie stabilności, ale jednocześnie jest bardziej sztywne. Zrównoważona, przy założeniu relatywnie stabilnej kompozycji, większa liczba zmian może przynieść ożywczy efekt. W projektowaniu wystawy należy skutecznie połączyć równowagę i symetrię, aby lepiej odzwierciedlić efekt wystawy, a cechy eksponatów będą bardziej widoczne i oczywiste.

6. Projekt musi odzwierciedlać najważniejsze cechy samych eksponatów. Na wystawie temat wystawy jest często ukryty w każdym eksponacie, dlatego konieczne jest połączenie i uwypuklenie obrazu artystycznego i eksponatów, aby wyraźniej pokazać temat wystawy. Dlatego przed przystąpieniem do projektowania należy dokładnie przeanalizować temat wystawy i przestrzeń wystawienniczą oraz zastanowić się, jak lepiej zaaranżować ekspozycję, aby odzwierciedlała ona cechy każdego eksponatu, tworzyła jednolity styl artystyczny, przekazywała temat wystawy i wzmacniała jej wizerunek artystyczny. Podczas aranżacji wystawy można wykorzystać wrażenie przestrzeni, dźwięku i światła w połączeniu z odpowiednimi obrazami, aby cała scena mogła uchwycić połączenie ruchu i ruchu, dzięki czemu treść wystawy będzie łatwiej akceptowana przez odbiorców, a sposób ekspozycji stanie się bardziej żywy.

7. Skuteczne wykorzystanie znaków ekspozycyjnych. Znak objaśniający to opis eksponatów, który może pomóc publiczności w zrozumieniu wystawy. Jednak widzom trudno jest cierpliwie przeczytać cały znak, a ich uwaga często nie przekracza kilku sekund. Projekt znaku musi być zwięzły i jasny, a łączna liczba słów nie powinna przekraczać 25. Jeśli te 25 słów nie jest jasnych, można je wyjaśnić osobno. Zbyt długi czas oglądania znaku utrudnia przepływ ludzi, wydłużając czas oglądania przez publiczność. Łatwo o tłok, a w nagłych wypadkach trudno jest go pobudzić. Znak musi zawierać informacje o czasie, miejscu i dynastii tego elementu, i nie powinien być umieszczony zbyt wysoko, ponieważ może to prowadzić do zmęczenia publiczności, co nie sprzyja pełnemu zrozumieniu.