Omów kilka kluczowych punktów projektu gabloty ekspozycyjnej muzeum

Osoby, które odwiedziły muzeum, mogą odnieść wrażenie, że eksponowanie zabytków kultury w gablocie to prosta sprawa – że eksponaty po prostu umieszcza się w gablocie, odpowiednio ją eksponuje, a następnie na niej się skupia. W rzeczywistości, za tymi pozornie prostymi rzeczami kryje się wiele czynników, które pozwalają na odpowiednie dopasowanie rezultatów. Odzwierciedla się to przede wszystkim w doborze materiałów do gabloty muzealnej, zastosowaniu kolorów i narzędzi ekspozycyjnych. Oto, jak to się robi.            

1. Wnętrze gabloty muzealnej musi zapewniać ludzkie wrażenia wizualne

Dzięki zastosowaniu elementów takich jak tablice opisowe, wsporniki i tła w połączeniu z reliktami kulturowymi, powstaje wrażenie trójwymiarowości. Na tej podstawie projekt wnętrza wystawy staje się bardziej humanistyczny. Na przykład, wizualnie, wysokość stoiska powinna mieścić się w konwencjonalnym zakresie widzenia większości zwiedzających. Oświetlenie jest używane prawidłowo, w miarę możliwości, aby uniknąć oślepienia, rozproszonego światła, może zapewnić zwiedzającym komfortowe wrażenia wizualne. Udogodnienia ekspozycyjne używane w gablocie, w stylu projektu, muszą być dopasowane do elementów wystawy. Umieszczenie artefaktów w gablocie, aby miało poczucie hierarchii, aby uniknąć zbyt sztywnej ekspozycji. Stojak z perspektywy zwiedzającego, umieszczony w uporządkowany sposób z tablicą opisową, prezentacją graficzną itp., co jest korzystne dla wyrażenia treści, dzięki czemu publiczność może ją łatwo zaakceptować.

2. Wnętrze gabloty muzealnej ma być wykonane z materiału o odpowiedniej fakturze

Uchwyty w gablocie są zazwyczaj wykonane z pleksiglasu. Błyszczący pleksiglas charakteryzuje się przezroczystością i lekkim odbiciem, co wzmacnia światło otoczenia w przypadku niektórych małych artefaktów o głębszych barwach. Szkło matowe jest często stosowane w blokach, nie odbija światła, ale może również zwiększyć przejrzystość i fakturę ekspozycji. Przy wyborze tkaniny, dominującym materiałem jest len, bawełna itp. Pierwsze dwa kolory są proste i odporne na zużycie, bawełna występuje w wielu wariantach kolorystycznych, często wykorzystywanych do rozróżniania przejść tonalnych.

3. Kolor gabloty muzealnej powinien pasować do motywu wystawy

Projekt kolorystyki obudowy opiera się na czystych barwach, a kolorystyka jest dopasowana do motywu ekspozycji. Przemyślany projekt grafiki i tła stanowi kolor dopełniający lub kontrastowy. Kolor tła można wyodrębnić z koloru samego artefaktu. Odpowiednia kolorystyka może sprawić, że ekspozycja będzie bardziej spójna, a jednocześnie odbić światło otoczenia. Kolor nie powinien być zbyt jaskrawy, w przeciwnym razie artefakt będzie sprawiał wrażenie zbyt matowego. Odbicie koloru można wykorzystać jako uzupełnienie lokalnego oświetlenia, a jasny wspornik do odbijania światła, co zapewni pewien efekt świetlny uzupełniający artefakty w dolnej części.

4. Wykorzystanie narzędzi do ekspozycji w gablotach muzealnych powinno być podstawą bezpieczeństwa zabytków kultury