Hoe micro-organismen in museumvitrines te voorkomen en te bestrijden

Hoe groeien micro-organismen? Schimmelvlekken worden veroorzaakt door verschillende micro-organismen die in de lucht groeien. Het is voor hen onmogelijk om te "groeien" in goed geventileerde omgevingen met een lage temperatuur en luchtvochtigheid, en de objecten kunnen stabiel blijven, zelfs als ze aangetast zijn.

Grote aantallen insecten kunnen museumcollecties aantasten, met name houten objecten. Houtboren of meubelkevers kunnen meubels, prenten, lijsten en antropologische houten collecties binnendringen, waar ze extreem actief zijn en structurele schade aanrichten. Deze insecten kunnen gaten in het hout boren, waardoor er aan de buitenkant een dun omhulsel overblijft, en zich vervolgens op het volgende stuk van de collectie richten. De deeltjes die ze achterlaten, kruimels genaamd, zijn bewijs van een aanhoudende aanval. Stoombegassing met formaldehyde, methylbromide (methylbromide) of ethyleenoxide wordt meestal gebruikt. Plaatselijke behandelingen kunnen ook worden uitgevoerd met vergroenende koolwaterstoffen en detergenten die zijn samengesteld met diverse insecticiden. Ziekten door houtboorders komen voornamelijk voor in warme, ongeventileerde omgevingen, omgevingen met een hoge luchtvochtigheid en in hout met een laag harsgehalte. Daarom is het, als het een museum betreft met een relatief hoge collectiewaarde, aan te raden om koudgewalste staalplaatverf te gebruiken voor de vervaardiging van museumvitrines.

Micro-organismen gedijen doorgaans het beste in tropische gebieden met een relatieve luchtvochtigheid van 70% en temperaturen boven de 15 graden Celsius, in stilstaande of gesloten omgevingen en op oppervlakken die rijk zijn aan cellulose- of eiwitrijke materialen. Ze veroorzaken een veelvoorkomende geelbruine vlek op papier of textiel, maar kunnen ook kolonies van verschillende kleuren en vormen vormen op veel oppervlakken.

Wanneer er lichte verkleuring optreedt die de esthetiek niet beïnvloedt, kan het voldoende zijn om de relatieve luchtvochtigheid en temperatuur te verlagen en het object in een goed geventileerde ruimte te plaatsen, zodat het object kan stabiliseren. Besmetting kan echter toenemen tijdens langdurige opslag onder tropische omstandigheden. Na mechanische verwijdering van sporen en hun bijproducten moeten de sporen en hun bijproducten worden gedesinfecteerd en gesteriliseerd.

De traditionele methode om micro-organismen op prenten, kalligrafie en schilderijen te vangen en te doden met thymoldamp wordt nog steeds gebruikt. Andere ontsmettingsmiddelen zoals formaldehydedamp en ethyleenoxide kunnen ook worden gebruikt. Besmetting kan ook worden toegepast wanneer antropologische collecties, decoratieve objecten en industriële of agrarische producten voortdurend worden aangetast door schimmels.

Zolang het onschadelijk blijkt te zijn voor het materiaal, kan een verdunde oplossing van C6HCl5O (gebruikt als houtbeschermingsmiddel, herbicide en sterilisatiemiddel) of een geschikte hoeveelheid fumigatiemiddel worden gebruikt voor lokale behandeling. Vervolgens moeten er tests worden uitgevoerd om te garanderen dat de fumigatietechnieken en biociden geen schadelijke resten achterlaten in het artefact. Operators moeten ademende beschermende kleding dragen, aangezien de meeste fumigatie- en sterilisatiematerialen zeer giftig zijn.

Kortom, als u waardevolle en kwetsbare collecties verzamelt, moet u letten op het regelen van de luchtvochtigheid en temperatuur in de vitrine. Het is het beste om museumvitrines te maken met een constante temperatuur en luchtvochtigheid. Op deze manier kan de collectie beter worden beschermd tegen schade door de groei van micro-organismen. Heeft u vragen of wilt u meer informatie over museumvitrines of machines met een constante temperatuur en luchtvochtigheid? Neem dan gerust contact op met ons professionele team. We kijken ernaar uit u te ondersteunen en met u samen te werken om ons waardevolle culturele erfgoed te beschermen en te presenteren.